سلام به همه گی دوست های گل گلم که دلم برای همه تون تنگ شده،

چه اونايی که محبت کردند و چند تا کامنت "بحث طلب" گذاشتند که سر فرصت با توپ پر ميام جوابشون رو می دهم:) و چه اونايی که احوالم رو پرسيدند و محبت کردند. خلاصه که دلم برای همتون تنگ شده. الآن بيشتر از ۱۰ روزه که ما به اينترنت دسترسی نداريم و کلی فلج شديم اين روزها. معلوم نيست ايراد از کجاست. خودمون يقين داريم که از خطوط بيرون از خونه ست ولی شرکتی که اينترنت به ما می ده ( می خواستم از لغت پروايدر استفاده نکنم و فارسی رو پاس بدارم، متوجه که شديد عزيزان؟) نظرش چپکيه ديگه. فعلا آن لاين دارند ما رو سرويس بارون می کنند هر شب. مردیم از این همه سرویسشون!!! عوضش کلی فيلم نگاه کردم و کتابم رو دارم می خونم و کارهای اساسی می کنم.
هوا هم بس ناجوانمردانه پر از حادثه های خوب است. این روزها پر از حس زندگی ام. اگر کسی احتیاج داشت بی دریغ تقدیمش می کنم. منظورم این انرژی های خوبه که در درونم دارند مدام زاد و ولد می کنند.

البته به جز اين آدم کشی های اخير در خاورميانه که دلمون رو ريش کرده و اين اتفاقات ناگوار در ايران. متاسفم که نتونستم تو اين مدت فعال باشم. الآن هم تو کتابخونه هستم و به جای درس خوندن و کار کردن روی رزومه ام اومدم وبلاگ نويسی.

تا بعد

پ.ن.راستی کسی می دونه اشرف کلهری چی شد؟

پ.پ.ن. سپنتا جونم تو عزيز دلمی اخوی نازنينم. اين چيزهايی که نوشتی خيلی خيلی برای من زياده. خيلی....