روزهاي قورباغه اي من! 

من يکي دو روزي در هر ماه تبديل به قورباغه ي زشت و بدترکيبي ميشم که بي صبرانه منتطر جفتشه که بياد يه ماچ گنده و «لاولي و رمانتيک» ازش بکنه تا دوباره تبديل بشه به يه بانوي خوشرو و دوست داشتني. تو اين دو روز قورباغه اي، دنيا ميشه به رنگ سياه و خاکستري. زندگي ميشه غيرقابل تحمل، مشکلات ميشه لاينحل، دوري ها ميشه ابدي، آرزوي بغل گرم همسر نازنين و مامانم ميشه دست نيافتني، اميدهام براي بهبود وضعيت ايران ميشه نقش بر آب، چهره ام ميشه تلخ و اخمو، شيشه هاي آبغوره هم ميشه پره پر.

تو اين احوال پناهنده ميشم به رختخواب گرم و گاهي هم قلتي ميزنم و دستم مي خوره به چهار تا مجله ي زنان که تازه برام از ايران رسيده. دوباره گزارش آسيه رو از اعدام عاطفه مي خونم و تو سکوت و خلوت خودم تو اين روزهاي قورباغه اي براي مظلوميت اين دخترک هاي هاي گريه مي کنم. دوباره جملات همسايه ها و فاميل عاطفه رو تو سرم مرور مي کنم. خانه از پاي بست ويرانه. :« دختره خل و چل بوده... درسته گناه کرده... از پله ها که بالا مي رفت مدام مي گفت العفو، العفو...» دختران همسن و سال عاطفه اينجا، هواي سبز زندگي رو چه آسوده نفس مي کشند, فارغ و سبکبال از داوري ها و فضولي هاي اطرافيان که مدام دستشون رو تو دماغ ديگران مي کنند و انگشتشون رو مي چرخونند بلکه نصيبي ببرند و بهره اي!

بعد صفحات مربوط به وضعيت خطرناک ايدز و باز مظلوميت زنان«قربانيان خاموش» ايدز. بعد وحشت زده ميشم و از تصور اينکه الآن تو اين لحظه يه دختر يا يه زن يا يه پسر يا يه مرد تو ايران مبتلا به ويروس ايدز داره ميشه، نفسم بند مياد. بعد تصميم جدي مي گيرم که يه روز نه چندان دور انجمن تبليغ براي استفاده از کاندوم رو تو ايران راه بندازم:) بعد, از اين همه رويا پردازي خندم مي گيره:« بابا ول معطلي تو نازخاتون!».

با ديدن صفحات مربوط به آگهي هاي تبليغاتي به زمين و زمون فحش ميدم: ظرف هاي سوگا! دوستت دارم پس برات قندون سوگا مي خرم! خيلي دوستت دارم، چاي خوري اش رو مي خرم! جيگرت رو مي خورم، سيني سوگا مي خرم! آي هيکلت رو عشقه، فنجون دسته دار! قربون دماغ تراشيده ات، گلدون سوگا! ... چرا اسير شديم؟ پايبند ظواهر و تجملات شديم؟ کشته مرده ي ست کامل کردن شديم؟ «چي بگم؟»! آره دقيقا" همين:« چي بگم؟»

ول معطلي هم عالمي داره قورباغه جون! فيلم عشقي بريژيت جونز رو نگاه کن و يه کم اون مجله ي زنان رو بذار همون سمت راست تختت رو زمين و فکرش رو نکن!