* گاهي حس مي کردم خيلي زشته که حالا که ديگه نوجوان نيستم، از پنجاه پنجمين بار خوندن «غرور و تعصب» Pride &
Prejudice جين آستن و اين بار به زبان فرانسه انقدر کيف کنم. (تازه تا حالا ترجمه ي فرانسه اش رو دو بار خوندم). بعد با يه دوست انگليسي راجع به اين عشق بي پايان به اين کتاب با کمال شرمندگي صحبت کردم. ديدم به! اونم خودش در سن چهل و اندي سالگي از طرفداران پر و پا قرص جين آستين مي باشد:) من به کلي شيفته ي مستر دارسي و ميس اليزابت بودم و هستم. دوباره هيجان زده شدم. از روزي هم که از ايران با فيلم Pride & Prejudice محصول 1995 BBC اومدم تا حالا دقيقا هفت بار اين CD با ارزش رو ديدم. دوباره عشقم به لهجه ي بريتيشي گل کرده مخصوصا براي گفتن: «مستر دارسي»:) اين Colin Firth و Jennifer Ehle رو واي واي خيلي دوستشون دارم.



** حالا از همه ي اينا گذشته DVD دفتر خاطرات بريژيت جونز 1 و 2 (Bridget Jones' diary)رو از ارمنستان خريدم 3 دلار. نقش مارک دارسي رو هم Colin Firth عزيز بازي مي کنه. اگه بگم تا حالا ده بار ديدمش؟ يه بار با مامانم يه بار با بيژن، يه بار با اين دوست، يه بار با اون دوست:) تازه چند بار هم تنها. و هنوز ادامه دارد... از روي آمازون دو جلد کتابش رو هم سفارش دادم و دقيقا دو روز و نصفه هر دو جلد رو خوندم. اگه فقط همين همت و عشق و علاقه رو براي کتاب هاي درسي ام داشتم، چي مي شددددد. کتاب بريژيت جونز عالي بود مخصوصا که بريژيت هم مثل من عاشق غرور و تعصب و مستر دارسي و ميس ليزي بنته.

*** گاهي حس مي کنم يه قسمتي از وجودم هنوز تو سن 17 سالگي مونده. از اين بابت اصلا ناراحت نيستم. تازه کيف هم مي کنم...