۱۰۰۱ مزه برای نرگس:) 

ديشب با يه عده دوستان ايرانی و فرانسوی و يونانی يه مهمونی "سورپريز" برای يکی از دوستان گل ايرانی گرفته بوديم. تازه از پايان نامه ی دکتراش دفاع کرده و می خواستيم خوشحالش کنيم. قرار شده بود هر کس يه غذايی برای دو تا سه نفر درست کنه بياره و يا يه نوشيدنی که به صاحبخونه فشار نياد. من از اين مهمونی ها خيلی خوشم مياد چون وقتی موقع غذا می شه از ديدن اون همه غذاهای خوشمزه که بعضی هاش رو ماه هاست نخوردي، کلی هيجان زده می شيم. نمی دونم تو ايران هم شماها اين کار رو می کنيد يا نه؟ چند سال پيش که ما از اين کار های خوب خوب نمی کرديم و فقط می رفتيم يک يا دو نوع غذايی رو که ميزبان طفلی آماده کرده بود می خورديم:)

از اون جايی که من يه گفتگوی دلپذير چند روز پیش با نرگس جون ۱۰۰۱ روزنه داشتم و بهش دستور يک سالاد به به عالی ( ذرت، لبو، هویج رنده شده، روغن زیتون، لیمو ترش کمی تا اندکی و بالاخره لوبیا سبز پخته ی داغ روی همه ی سالاد برای گرم کردن اون) رو دادم به طوری که تا چند دقيقه مطمئنم حالش بد شده بود، گفتم اين عکس ها رو بذارم ببينه من چه جوری با سرسختی تمام رژیم سالادم رو ادامه می دم! معلومه دیگه با پختن فسنجون و باقلوا به عنوان دسر:) اميدوارم نرگس نازنين يه کم حالش بهتر بشه منم یه کم کسب آبرو کنم :)

این باقلوا ی من. بار اوله که باقلوا پختم. اون قسمت هایی هم که غیبش زده در واقع برای چشیدن مزه ی اون بوده ها!


اين هم فسنجون: (بايد اعتراف کنم که خوب شده بود ولی کم بود):



اين هم قبل از نزديک شدن به ميز غذا:



اين هم بعد از نزديک شدن به ميز غذا:)


**برای بهتر ديدن عکس ها می تونيد روش کليک کنيد. برای اونايی گفتم که نمی دونند!

***شبنم گلم مطلب بسيار جالبی در رابطه با همجنس گرایی ترجمه کرده که لطفا از دستش نديد.

**** حامد عزيز ساکن اين جا خيابان ملک است يکی از بچه های فعال حقوق زنان در اصفهانه ماست. در آخرين پستش سوالی مطرح کرده راجع به بحث داغ فن آوری اتمی و غنی سازی اورانيوم. علاوه بر اون وبلاگ خيلی قشنگ و پر از احساسی داره که حيفه ازش ديدن نکنيد. وبلاگ بی تا رو می خوندم و ديدم بد نيست يه کم بحث های داغ اخير وبلاگستان رو به اين سو بکشونيم و بريم سر مسايل جدی تر.

*****ميشل بشله به عنوان اولين زن سوسياليست رييس جمهور شيلی شد. من چرا از خوشحالی اشک تو چشام جمع شده بود نمی دونم!
آليس جانسون هم يک زن اکونوميسته که تو ليبريا داره حسابی جلو می ره.
سال ۲۰۰۶ سال رييس جمهوران زن در دنيا! هرچند اين آنگلا مرکل کشور همسايه يه کم منو می ترسونه ولی خوب خود آلمانی ها خواستند يعنی يه سری از اون ها.
خوب کجا بودم؟ آهان! ایران هم که به حول و قوه ی رییس جمهور محترم حسابی منتخب و شورای نگهبان مردمی عزیز و دیگر سروران اند سرور بر سر ما، حتا یک مشاور رييس جمهورزن هم نداره. بانوان مسلمان که دارای ارج و قربی بس مثال زدنی هستند بهتره تشریف ببرند به همون کار بهشتی که همانا تربیت فرزندان و مایه ی آرامش همسران بودن است، بپردازند!