سال نوی همتون مبارک! 


سلام به همگي،

من واقعا از ته دلم عاشق همتونم. به خاطر اين همه محبت و ماه بودن تک تکتون. چه کسانی که ، چه جوری بگم آخه؟ ؟؟ منتقدند چه کسانی که مشوقند. يه اعتراف: من از منتقدها خيلی خوشم مياد يعنی بهشون خيلی احترام می ذارند. گاهی هم دوستان خيلی خوبی برای هم می شيم. خلاصه که دلم برای خوندن تک تک وبلاگ هاتون تنگ شده . اگر خبری ازم نيست به حساب بی وفايی و فراموشی نذاريد ها.​دارم جابجا می شم . از يه طرف دارم برای بغل گرم و خونه ی خودم و همسر جان می ميرم يعنی بی رودربايستی دارم پس ميافتم:) تصورش هم عجيبه. از یه طرف یه دنیای ناشناخته که فقط از توی فیلم ها می شناسمش منتظرمه. اونم بد جوری:) اصلا نمی دونم چی توی اون کشور پت و پهن انتظارم رو می کشه. البته خيلی خوشحالم ها! اين دفعه قوی ترم و همسر جان هم هست.​ يه بار تک و تنها اومدم فرانسه بدون اين که کسی حامی و پشتيبانم باشه ، بنابراين در اين مورد ترسی ندارم .​از پسش برميام. از کشف چيزهای نديده ، هيجان زده هستم. هنوز درک نکردم که دارم ميرم سر خونه و زندگی خودم!

دوستای ماهم که لنگه ندارند مخصوصا نگين همه جوره تو اين چند ماهه کمکم کردند، روحی ، فکری و غيره.​ غم بزرگم جدا شدن از اين دوستانه. جدا شدن از کشوريه که هميشه گفتم و می گم که کشور دلمه ( pays de coeur ). ايران جايی بود که به دنيا اومدم و فرانسه جايی بود که توی قلبم جا داره. عاشقشم . عاشق همه چيزش. چهار سال و نيم سوت زنان از پس گوشم رد و شد و نفهميدم. نگاهم به در و ديوار شهرم دقيق تر و نافذ تر از پيش شده. مثل آدم های نديد بديد گاهی خيره می شم به يه ساختمون . ديروز با دوچرخه ی نازم که فقط چند روز ديگه مال منه، رفتم پيش دوستام برای خداحافظی . توی راه، کنار خيابون وايسادم و زل زدم به رودخونه مون. دلم هری ريخت پايين. من لامصب چرا هميشه عاشق آب و زمين و بو و خاک می شم. می دونم دلم تنگش می شه . همين طور که دلم تنگ سفيدی کوه دماوند می شه و بوی قورمه سبزی همسايه ها موقع ظهر و برگشتن از مدرسه. تنگ اتوبوس های قدیمی و زپرتی دو طبقه و خیابون جمهوری. تنگ کافه نادری با اون مردک خیکی بداخلاق و نوشیدنی های آب زیپو. تنگ خیابون خوشگل قوام السلطنه و خرید از میوه فروشی سر کوچه مون. ولی آدماش!!! بگذریم...

از چيزهای خوب بگم: سال نوی همتون مبارک! از ته دل برای همتون آرزوی سلامتی و شادی و شادکامی می کنم. اميدوارم کامتون تو اين سال نو (۱۳۸۵) شيرين باشه همون طور که کام من شيرينه. اميدوارم دل همتون شاد باشه و تنتون سلامت.

همتون رو از دور محکم در آغوش می گيرم و می بوسمتون (زن و مرد هم نداره:)



Comments: Post a Comment






تماس با من

دوستان



آرشيو

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Weblog Commenting by HaloScan.com