"بر پا خيز از جا کن :)) 

*اين هم راهپيمايی از نوع اينترنتی که به همت گزارشگران بدون مرز امروز و فردا (سه شنبه و چهارشنبه) علیه سانسور در اینترنت برگزار می شه. با يک کليک ساده روی نقاط سياه روی نقشه که در واقع کشورهايی ست که سانسور در آنها صورت می گيره، می تونيد در اين حرکت همگانی بر ضد سانسور اينترنتی شرکت کنيد. جمله ی قشنگی در اين سايت خوندم که " آزادی بيان و عقيده ، تجمل نيست بلکه حق همگان است. " "La liberté d’expression n’est pas un luxe. C’est un droit pour tous ". اين جا هم می تونيد صدای خودتون رو ضبط کنيد و پيغامتون رو بگيد. بنا به پیشنهاد دست اندرکاران تنها می تونيد بگيد" Honte a Yahoo/ Shame on yahoo/ خجالت بکش ياهو:) / شرمت باد" بقيه اش رو خودتون بخونيد. به انگليسی هم هست.


**امروز بعد از مدت ها رفتم سراغ مسنجرم تا " آف لاين " هام رو چک کنم که ديدم لینک های
متعددی در مورد فيلم زنده ی رابطه جنسی يک شخصی و اخبار مربوط به اون در بين پيغام ها بود. يک لحظه با خودم گفتم آخه اين جماعت تا اين حد بيکار و ول معطلند که اين طور اين خبرها رو دست به دست می کنند و برای ديگران هم می فرستند که نکنه بی خبران سرشون کلاه بره و از قافله عقب بيافتند. تازه کلی پياز داغ ماجرا رو هم زياد می کنند و نظر شخصی شون رو هم می نويسند و يه عالمه علامت تعجب و سوال و نقطه و ويرگول هم جلوش. نمی دونم دوستانی که اين دست خبرها رو برای ديگران می فرستند، يک لحظه از خودشون می پرسند که اگر اين مسئله صحت داشته باشه ، مسئله ی شخصی خود طرفه و به هيچ کس ارتباطی نداره؟​ اين جاست که گاهی با همه ی اهن و تلپی که داريم و مدام پز روشنفکری و تحصيلات و تيترمون رو به رخ هم می کشيم، در عوض از ادب و اخلاق اجتماعی بويی نبرديم.
برای فرستندگان اين لينک ها هم پيغام گذاشتم که لطفا از اين خبرها برای من نفرستيد و به حريم خصوصی افراد احترام بگذاريد.

از اون طرف مدام ای-میل هایی دریافت می کنم از کسانی که سالهاست در خارج از کشور زندگی کردند و مقاله ی فلان استاد و فلان سرور و فلان دانشمند و فلان نجات دهنده ی ایران رو با اصرار برات می فرستند که نکنه با نخوندنش نصف عمرت بر باد بره. به خودت می گی بذار ببینم این طرف حرف حسابش چیه و مقاله رو می خونی. همون شعار زدگی، فحاشی به خاتمی، مرگ گفتن ها که چشم دیدنش رو ندارم، دعوت به مبارزه ی مسلحانه که تنها راه نجات ایران است. می گم نه این طوری نمی شه. برای فرستنده ی لینک مقاله، نامه می دم که عزیزم لطفا از این دست مقاله ها برام نفرست و ارزش وقت من بیشتر از این هاست که صرف خوندن این شعارها و پرده دری ها بشه. اگر حرف حساب باشه به دیده ی منت می خونم ولی این فحاشی ها رو تحمل نمی کنم. بلافاصله جواب می گیرم:​ "ای خانم که دم از دموکراسی می زنی، اینه دموکراسی تعریفی تو؟​ فرق تو با خونخواران و جنایت کاران فعلی چیه؟ ​آی استحاله شده. اگر بر حسب محال در فردای ایران قدرت به دست شما افتاد همین جوری می خواهید مخالفین نظری خود را ساکت کنید؟ این است آن آزادی که ما را محکوم به نفهمیدنش​می کنید؟​...." :)

القصه که هر کدوم از ما باید خودمون رو در برابر وجدانمون مسئول بدونیم و سعی کنیم فرهنگ سازی کنیم. به حریم خصوصی هم احترام بذاریم همون طور که انتظار داریم دیگران به حریم خصوصی ما احترام بذارند.