*خواستم از زنان بنويسم. از ناهيد و محبوبه. از درد مشترک. از بندزنان. از امضا جمع کردن و دستگیر شدن. از گیر سه​پیچ جنابان به زنان فعال. از نفسی که نفس​گیر شده. از گوش​های سنگین. از انرژی هسته​ای حق مسلم ماست. از مردانگی مردان. از فیلم مستند سعید حنایی و کشتن زنان خیابانی مشهد که برای سومین بار از Link TV پخش می​شد. از تصویر بهشت دروغین چشم​های این جنایتکار. از زن جوان سعید حنایی که نمی دانست رابین​هود دنیای کوچکش قبل از" پاک کردن ایران اسلامی از شر موش و سوسک" با این زنان بخت برگشته همبستر می شده. از لبخند کریه تاجر مشهدی که آه می​کشد و افسوس جانکاهی می​خورد که سعید حنایی تعداد بیشتری از این جرثومه​های فساد را نکشت که مبادا ایشان و جامعه​ی مردان به فساد و تباهی کشیده بشوند. از فریادی که راهی از گلویم پیدا نمی​کند این روزها و خود را در فضای سینه​ام به این سو و آن سو می​کوبد. از ای-میل​های شدیدا محبت آمیز این​روزها و فحش​های رکیک محبت​آمیزترش. از نویسنده​ی یکی از ای-میل​ها که شدیدا می​خواهد بداند "من فمینیست کثافت هرزه تا به حال زیر چند نفر ...؟ " از دماغ دراز این آدم​ها که سوی چشمانشان را کم می​کند از نهایت درازی. از ترسم راجع به جنگ. و از قيافه​ی خنده​دار رييس​جمهور ايران و همراهان که پز شفقت اسلامی شان به تونی بلر و جهانيان گوشمان را کر کرد. از شفقتی که شامل حال زنان مملکتم نمی​شود. از نیمه بودن. از نصفه فرض شدن. از جمله​ی مزخرف برادر ۳۵ ساله که به خواهر ۵۷ ساله​اش می​گوید: "زن​ها دخالت نکنند! موضوع ارث و میراث زنانه نیست!" از اینکه دلم می​خواست ایران بودم و با پشت دستم تو دهانش می​کوبیدم.

ولی اين روزها سکوت مهمان ناخوانده​ی ناعزيزی است که دست بردار نيست...

** فرداد دولتشاهی در وبلاگ همنهاد کار ارزشمندی رو شروع کرده. به قول خودش دراين موسم زيباي طبيعت، كوشيده‌است تا بهترين و بدترين وبلاگ زيست‌محيطي سال 1385 را انتخاب كند : " آيا در اين انتخاب دست ياريم را مي‌فشاريد؟ باور كنيد محيط زيست رنجور وطن، ارزش آن را دارد كه دقايقي از وقت گرانبهاي خويش را به آن انديشه كنيد." دیدن وبلاگش و لیست تعداد زیاد وبلاگ​های مربوط به طبیعت و محیط زیست، امیدوارمون می​کند. هستند کسانی که دلشان برای طبیعت، درخت​ها، گل​ها، حیوانات، جنگل​ها و آب​ها هنوز می​سوزد...